Anna Timçenko 21 yaşında. Ukrayna’nın başkenti Kiev’e 30 kilometre mesafedeki Buça’da yaşıyor. Hamileliğinin son günlerinde Rusya ülkesini işgal etti. Buça da bombardıman altındaki kentlerden biriydi. Timçenko, ilk bebeğini, elektriğin, suların kesik olduğu evinde, komşularının yardımıyla dünyaya getirdi.
24 Şubat’ta işgal başladıktan sonra eşi ve erkek kardeşiyle bir süre yaşadıkları apartmanın giriş katında kaldılar. Komşularıyla orayı sığınak olarak kullanıyorlardı ancak elektrikler kesilip kalorifer de çalışmayınca orası çok karanlık ve soğuk bir hale geldi. Orada zaman geçirmek herkes için özellikle de Anna Timçenko için çok zordu artık.
Kenti terk etme kararı aldılar ve otomobille yola çıktılar ancak Rus askeri araçlarının yaklaştığı haberini alınca geriye dönmek zorunda kaldılar.
Doğuma çok az bir süre kalmıştı ama Timçenko’nun, yaşadıkları binada doğum yapmaktan başka çaresi yoktu. “Aşağıdaki karanlık ve pis sığınakta doğum yapacağıma evimde doğururum. Orada nefes bile alamıyorum” diyen genç kadının 7 Mart akşamı sancısı tutunca komşuları yardıma çağırdılar. Gelip yardım etmeyi seve seve kabul ettiler ama daha önce hiçbiri doğum yaptırmamıştı!
Mumlar, şişe sular…
Odayı mumlar aydınlatıyordu ve ellerinde şişelere doldurulmuş soğuk sular vardı. Bombardıman sırasında çıkıp hastaneye gitmek imkansızdı. Komşuları yardım istemek için doktor aradı ancak hatlar kesikti, sinyal yoktu. Uzun süre ulaşamadılar. Sonunda balkondan hattı düşürmeyi başarıp bir jineloloğa ulaştılar; geleceğini söyledi ama gelmedi. Daha sonra mesaj atıp özür diledi; yoldayken Rusların durdurduğunu ve telefonunu kırdıklarını yazdı.
İş başa düşmüştü. Komşular eşi Volodimir’in yardımıyla doğum yapacaktı. “İlk bebeğimdi. Hiçbir şey bilmiyordum ve asla bu koşullarda doğum yapacağım aklıma gelmezdi” diyen Timçenko 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nün ilk saatlerinde bebeğini kucağına aldı. Kız bebeğe ‘Alisa’ adı verildi.
Doğum sırasında yardımcı olan komşularından Viktoria Zabrodskaya (49) BBC’ye o anları şöyle anlattı: “Hepimiz bir terslik olur diye endişe içindeydik ama elimizden geleni yaptık. Kucağımıza aldığımızda ağlamadı önce korktuk ama birkaç kez yumuşak şekilde vurunca ağlamaya başladı. Biz de sevinç çığlıkları attık o sırada. Hayatım boyunca unutamayacağım bir deneyim oldu.”
21 araçlık konvoyla ayrıldılar
İki gün sonra Rusya Savunma Bakanlığı ve Ukrayna hükümeti arasında anlaşmaya varıldı ve kentteki sivillerin tahliyesi için insani koridor oluşturuldu. Saatlerce düşündüler terk etmeye karar verdiler.
Ertesi gün 21 araçlık bir konvoy halinde Kiev’e doğru yola çıktılar. En önde Zabrodskaya’nın aracı vardı. Araçta bir beyaz bayrak ve “Çocuklar var” yazılı bir bilgi notu.
Birkaç saat sonra Rusların tüm kontrol noktalarını aşarak Kiev’e ulaştılar ve herkes ayrı bir yöne doğru ilerledi.
Anna Timçenko şunları söyledi: “Yolda korkunç şeylere tanık oldu. Hayatımda böyle şeyler göreceğimi hiç düşünmezdim, böyle şeyleri sadece filmlerde görebileceğimi sanırdım. Yıkılmış evler, yerlerde yatan cansız bedenler, her an bir yerden ateş edilebilir korkusu… Korkunçtu.”
Anna Timçenko elinden geldiğince anneliğin tadını çıkarmaya çalışıyor. Yakınlarının çoğu Ukrayna’dan ayrıldı. Ama o ve kocası Volodimir şimdilik gitmeyi düşünmüyor. Çok yakında eve, Buça’ya dönebileceklerini umuyorlar.