Diken, haber diliyle, yazarlarıyla, duruşuyla Türkiye basın tarihinde çok büyük bir boşluğu doldurdu. Giderek ağırlaşan gündeme rağmen muzip dilini sakınmadı ve kısa sürede farklı kesimlerin takip ettiği önemli bir mecra haline geldi.

8 Mart Kadınlar Günü’nü ‘errrkek’ medyanın turnusolü olarak test edelim, her şeyi ortaya serelim…

‘Evet’çiler, liderlerine sormalı: Ne yetmedi?

Bir de kadın yok. Yahu Emine hanım bile yok! Ya kalabalığın arasında, ya bir gösterinin sahnesinde folklorik kostümlü –ve Erdoğan’ın merkezde olduğu- iki karede zar zor seçilen kadınların haricinde, kadın yok, yok, yok…

Harari’yle insanlığın yeni buluşlarının başına açabileceği işlerden mutluluğa, yeni eşitsizliklerden mevcut politikalara geniş bir çerçevede konuştuk. Mesleki olarak en çok haz aldığım söyleşilerden biri oldu.

Diyarbakır’dan buruk ayrılıyorum. Evet hala insanlarda barışçıl, birarada yaşam için umut var, ama bu kadar yoğun baskı altında son umutlar da tükenmek üzere…

Ah, keşke kar örtebilse bu karanlığı…

Bu karanlık elbet bir gün aydınlığa dönecek, bizde sabır bitmedi, bitmeyecek.

Videonun kurgu olup olmaması bir yana, asıl sorgulanması gereken Suriye’de ne işimizin olduğu. Unutmayın ki Kadri Gürsel, Hüsnü Mahalli gibi Suriye siyasetini eleştiren, savaşın ülkeyi bataklığa sürükleyeceğini söyleyen gazeteciler hapiste.

Siyasetçiler, video iddiası karşısında sessizliğini korurken şehit ve kayıp haberlerini dünyanın en normal şeyiymiş gibi karşılıyor. Medya, hükümetin politikasını eleştirmeyeyim diye bu kayıplardan bahsetmiyor bile!