Eskişehir’deki Gezi Parkı eylemleri sırasında 2 Haziran 2013’te polis ve sivil kişilerce öldüresiye dövülmesinin ardından hayatını kaybeden Ali İsmail Korkmaz, saldırıya uğradığı fırının önünde anıldı.
‘O zaman neredeydi bu insanlar?’

Fotoğraflar: DHA
Ali İsmail Korkmaz’ın saldırıya uğradığı Kurtuluş Mahallesi Sanayi Sokak’taki ekmek fırınının önünde akşam saatlerinde düzenlenen anma törenine Ali İsmail’in babası Vahap Korkmaz ve ağabeyi Gürkan Korkmaz’ın yanı sıra yaklaşık 200 kişi katıldı.
Ali İsmail Korkmaz için 1 dakikalık saygı duruşunda bulunulmasının ardından kalabalık ‘Hepimiz Ali’yiz, öldürmekle bitmeyiz’, ‘Katil devlet hesap verecek’ ve ‘Ali İsmail Korkmaz ölümsüzdür’ sloganı attı.
Baba Şahap Korkmaz, iki sene önce oğlunun öldürüldüğü noktada yaptığı konuşmada şunları söyledi: “İki sene oldu, Ali’siz yaşıyoruz. Bu sokakta o gün vahşet yaşandı. İnsan katledildi. Nerede buradaki insanlar? Neredeydi o zaman? İnsan hiçbir zaman başkasının yalakası olmaması lazım. Eğer o insana haysiyeti namusu şerefi varsa kimseye yalakalık yapmaması lazım. İnsanlığını nerede olsa göstermesi lazım. Buradaki o vahşet işlendiğinde buradaki insanlar nerdeydi? Eğer bir kişi önünde haksızlık yaşanıyorsa, görüyorsa, ağzını gözünü kapatıyorsa yazıklar olsun.”
‘Eskişehir’e gelen bir öğrenci cübbe yerine kefenle gönderilmez’
Ali İsmail’le saldırıya uğramasınan birkaç saat önce internet üzerinden görüştüklerini anlatan ağabeyi Gürkan Korkmaz ise, söze bu konuşmayı hatırlatarak şöyle konuştu:
“Annem bilgisayarın arkasına geçti ve bana ‘Oğlum bak kardeşini uyar kısık bir sesle. Olaylara karışmasın.’ Ben de, ‘Ben de Eskişehir mezunuyum. Eskişehir’in halkı, Eskişehir’in esnafı, Eskişehir’in insanı Ali İsmail’i korur. Ali İsmail’e bir şey olmaz. Gençlerimize, oraya binlerce ailelerin güvenip ailelerin uğurladığı binlerce öğrenciye Eskişehir halkı, Eskişehir’in esnafı korur’ dedim.”
‘Eskişehir’e gelen öğrenci buradan diplomasıyla, mezuniyet cübbesiyle doktor olur, avukat olur, burada tanıştığı arkadaşlarıyla dost olur, arkadaş olur, sevgili olur, evlenir eş olur. Baba olur, çocuklarına Eskişehir anılarını anlatır. Ama Eskişehir’e gelen bir öğrenci cübbe yerine kefenle, diploma yerine ölüm belgesiyle, otobüsle, uçak yerine tabutla evine gönderilmez. Eskişehir’in halkı, Eskişehir’in esnafı buna izin vermez’ dedim.”
Ama bilemezdim, kendini Alperen sanan, kendini kahraman sanan esnafla o AKP’nin zinciri elinde olan polisin işbirliği yapıp sadece koştuğu için, sadece biber gazından etkilenmemek için koştuğu sokakta işbirliğiyle öldürüleceğini, dövüle dövüle öldürüleceğini, hatta aralarında yaşıtlarının olduğu kişiler tarafından, babası yaşında büyükler tarafından, sekiz kişi tarafından darp edileceğini, öldürüleceğini bilemezdim.”
Korkmaz, kardeşinin dövülerek öldürülmesinin Eskişehir halkının alnına haksız yere çalınan bir kara leke olduğunu söyledi.
Korkmaz, sözlerini şöyle noktaladı: “Ali İsmail ölmedi. Biz Ali İsmail’in abisiyiz, ablasıyız, annesiyiz, babasıyız dediğinizde onurla, gururla söylüyoruz. Ama o hainler, o alçaklar, o şerefsizler gün gelecek toprağın altına girdiklerinde mezar taşlarına isimlerini yazmaktan çekinecek aileleri. Utanarak söyleyecekler ve çok merak ediyorum nasıl evlatlarına ellerini sürecekler”