Deprem birçok gerçekle birlikte; toz duman arasında şu an pek dile getirilmeyen, ama aslında hayatımızın orta yerinde duran, ciğerimizi söken bir büyük sorunu da ortaya serdi: Bu ülkede çocuklar kendilerine emanet!
İzmir depreminde kaybettiklerimizin kaçı çocuk bilmiyoruz, kaç çocuk yaralandı, kaç çocuk etkilendi bilmiyoruz; bu ülkede resmi rakamlardan gerçeği öğrenmek imkansız. Enkazdan günler sonra çıkan Elif ve Ayda’nın yarattığı sevinci, kendi sorumsuzluğunun üstünü örtmeye dayanak yapma sevdalısı iktidar ‘mucize‘ söylemine sarıldı. İstiyor ki; biz de ‘mucizelere’ sarılalım, o çocukların neden göçük altında kaldığını, kardeşlerini, annelerini kaybettiklerini sorgulamayalım, hesabını vermelerini istemeyelim…