Her büyük toplantının kendilerine karşı bir ayaklanmaya dönüşeceğinden korkan bir iktidar var. Bir taraftan sonsuz bir kışkırtma özgürlüğü istiyorlar; Berkin Elvan’ın acılı annesini kalabalıklara yuhalatacak kadar, toplumu birbirini tanıyamaz hale getirmekte bir beis görmüyorlar… Ama sonra da, sürekli olarak körükledikleri bu öfkenin sokaklara taşmasından ölümüne korkuyorlar…
Sonsuz bir kısır döngünün içine hapsediyorlar ülkeyi. Sürekli körükledikleri öfkeyle göz göze gelmemek için, daha fazla kışkırtmaya kalkıyorlar insanları…
1 Mayısta yasak konulmadığında Taksim’de bir bayram havası yaşandığını da, yasakladığında ortalığın savaş alanına döndüğünü de biliyorlar…