İdeal olan bağımsız yargının eski-yeni iktidar demeden zamanında harekete geçebilmesi. Bugün böyle bir şey konuşmak imkânsız.
Bugün Türkiye’nin içinde bulunduğu şahsımrasi rejiminin yarattığı yapıyı şöyle özetleyebiliriz:
Devr-i sadık!
Devr-i sadık rejiminde, hukuku, devlet saygınlığını gözeterek hareket edecek bir tek kurum yok. Devlet çarkının yürümesi için bulunması zorunlu kurumlar arasında da hiçbir bağ yok.
Deyimi açmak gerekirse, devlet yönetiminde liyakatin değil sadakatin aranan tek özellik olduğu bir dönemdeyiz.
Önceki iktidarlar döneminde de hükümetle birlikte gelip giden belli bir yapı olurdu. Bugün tüm devlet çarkı ‘şahsımrasi’ye sonuna kadar sadık kişilerden ve kurumlardan oluşturuldu.
Şahsımrasi kendini kendince o kadar sağlama bağladı ki, yargılansa bile kendisini soruşturacak, hüküm verecek kişileri kendisi belirliyor.
Devlet tükendi…
Her şey kendi!