“Analar ağlamasın” diye yola çıkıp ‘şehitliğe çağrı’ noktasına gelinmesi siyasi iflasın alameti farikasıdır. Bu gerçeğin gölgelenmesine yardımcı olan her duruş iflasa ortak olmaktır. Siyasetin asli görevi yaşatmaktır, ölümü kutsamak ya da ona çağırmak değil!
Bugün yaşam, özgürlük ve demokrasi adına hiçbir vaadi olmayan bir iktidar cephesiyle yüz yüzeyiz. Başkanlığın bunu değiştireceğine inanmamızı bekleyenler herhalde hepimiz kör, alemi sersem sanmaktadır.
7 Haziran sonrasında “millet kaosu seçti” diyerek seçmene sopa gösterenler yaşanan ölümlerden sorumludur. Suriye’de Osmanlı düşleri görenler, sınırlarımızı kevgire çevirenler, kapalı kapılar ardında pazarlık yapanlar, meşru siyaseti askıya alanlar katliamlardan sorumludur. Faillerin terör örgütleri olması bu gerçeği değiştirmez.