Hizmet hareketinin başarılı olma ihtimali yok. Sadece kendisine yapılanları büyüteç altına sokup, bu yapılanların gerekçelerini gizlemeye çalışıp, üstüne üstlük bizzat kendi yaptıklarıyla yüzleşmekten kaçan bir siyasi hareketin toplumun bilinçli kesimlerine hitap etmesi mümkün değil. ‘Tahşiyeciler’ örneği söz konusu bilincin nerede aranması gerektiğini de gösteriyor. Geçenlerde bir AKP karşıtı bu grubun varlığını yeni öğrendiğini söylüyordu. Sanki kendisi bilmediğine göre konu önemsizmiş gibi…
Oysa kendisinin Türkiye’de olan biten birçok şeyi bilmediğini itiraf etmiş oluyordu. Bugün muhafazakâr kesim için Gülen grubunun yaptıkları sayısız örnekle her gün anlatılan bildik bir hikâye. Sınav sonuçlarının satılmasından, bürokrasinin her kademesinde kendi insanlarının istihdamına, oradan sosyal baskı ve şantaj tehditlerine kadar… Anadolu’nun neresine giderseniz gidin somut vakalar önünüze seriliyor. Bunun üzerine binlerce kişinin dinlemeye alınmasını ya da eski HSYK 3. Dairesi’nin hiçbir ‘cemaatçiye’ soruşturma izni vermemesini eklediğinizde, sıradan biri için bile yeterince bilinçli olmayı sağlayacak malzeme mevcut.
Laik kesimin sol/liberal aydınları ise, AKP karşıtlığıyla gözleri karardığı için, bilinçsizliği bilerek ve isteyerek tercih ediyorlar. Gerçekliğin büyük bölümüne gözlerini kapatmakla kalmıyorlar… Psikolojik olarak beslendikleri ‘AKP gerçekliğine’ bakarken de ne nesnel ne de adil olabiliyorlar. Hükümetin sadece yanlışlarını ele alıp, bunları da liderin kişiliğine bağlayarak siyaset yaptıklarını, hatta belki de Türkiye analizi yaptıklarını sanıyorlar. Bu cehaletin toplumda bir karşılığının olmaması, ancak bir duygu cemaati üretebilmesi şaşırtıcı değil. Ahmaklığın bir tercih haline gelip cemaatleştiği noktada, artık bir zihni yozlaşmayla karşı karşıyayız demektir ve bunun kişilikleri etkilememesi düşünülemez.
