103. yılı kutlanan Meclisin, halk on binlerce ölmüşken dahi işleyişi budur. Bir broş gibi tek adam rejiminin yakasında demokratiklik süsü.
Kutlu olsun 23 Nisan, her kurum, kuruluş, siyasetçi mesaj atıyor, e posta gönderiyor, tebrikler iletiyor: Yaşasın 23 Nisan!
Neyi kutluyoruz tam olarak?
Artık çocuk bayramı demeye de utanıyor insan.
Binlerce tahta parçası dikili toprağa, üzerlerinde “isimsiz çocuk” yazıyor. Ne hayallerle dünyaya getirildiler, nasıl şefkatle kundağa sarıldılar, uğurlarına ömür adanacaktı, bir ömürleri olamadı, adları bilinmiyor.
Köy okulları kapatıldı, ilçelerde yurtlar kapatıldı, çocuklar tarikat yurtlarına mecbur bırakıldı. Üzerine kapı kilitlenen çocuklar yanarak can verdiler de tarikat savcılığa dilekçe sundu: Derin dondurucuda etler kaldı, bozulmadan teslim edilsin tarafımıza” diye.
Cinsel istismar yaşandı, şiddetin her türlüsü yaşandı, intihar etti çocuklar, kimisi 90 santimlik kapı kolunda asılı bulundu adına intihar denildi. Yer yerinden oynamadı.
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı 30 bin çocuk işçi var diyor, TUİK 750 bin DİSK ise 2 milyon.
2022’de iş cinayetinde öldüğü tespit edilen 61 çocuk var.