Sonradan anlaşılan şeylerden biri de popülizmin maliyeti. Acısı ileride çıkıyor. Muhalefetse bugünü kurtarmak için, milletin geleceğini feda edecek kadar ustalaşamadı daha siyasette.
Faizi enflasyonun altına indirip, borç rezervleri satarak doları tutmaya çalışmak; altını deldiğiniz kovayı suyla doldurma çabasına benzetiliyor. Kuyruğunu yakalamaya çalışan kediye, içtikçe susatan tuzlu suya… Ama seçmen, ekonomist değil ki baştan anlasın.
Seçimi atlatana kadar idare etsin, yetmez mi iktidara!
128 milyar doların boşa gittiği, ancak gittikten sonra anlaşılacaktı.
Kalfalıkta, çıraklıkta daha iyi olduğunu; ustalık dönemine girmeden en ustası bile anlayamayabiliyor.
2023 gelmeden tutmayacağı anlaşılmayan şahlanma hedeflerinin, 2053’le 2071 gibi yeni milatlara ermeden tutup tutmayacağı mı anlaşılacak!
Öyle olsa, dünyanın kirli bir yer olduğu çocukluktan anlaşılırdı, büyümemiz gerekmezdi.
Şarkımız Yeni Türkü’den: “Telli Telli”