Akıllı olduğu varsayılan bir genç, başarılı öğrenci, yükselen bir subay, ta Genelkurmay’a kadar gelmiş ‘seçkin asker’ ama ömrü boyu elden ele ‘Abi’ otoritesine teslim.
Bu teslimiyetin askeri teslimatı darbeci olur…
Sivillerinden ise nasıl bir demokratlık bekleyebilirsin ki!
Bunu kime soruyorum?
Önce iktidara tabii. Bu kadrolarla sivilleşme, askeri vesayetin kalkışı, demokrasi, eski Türkiye’ye son gibi kampanyalar ile bayramlar idrak eden iktidardı.
Neden?
Acaba türlü çeşitli darbeciliğe kadar, iktidarın anladığı demokrasi ve otorite düzenine neden hiç aykırı sayılmadılar; hatta çok münasip bulundular?
Darbecilik, kumpas, sinsilik hepsi tabii ki çok özel ama…
Bu ‘Abi otoritesi’ meselesi ast-üst ilişkisine, alttakilerin sorgusuz sualsiz itaatine, ağa, paşa, bey, başbuğ, önder, reis, efendi gibi otorite kurumlarına kökten mi aykırı?
Darbeciler yanında ‘pek demokrat’ kalsa da, özünde ‘Otoriteye İtaat-Biat’dokusu olan herhangi bir şey, ille darbeci olmasa da gerçekten demokrat olabilir mi?