Yıllarca parlamenter sistemi savunup bir gecede lider başkanlık sistemine karar verince parlamenter sistemi savunmaya devam edenler “Davaya ihanet” etmiş olur mu?
Demokrasilerde elbette başkanlık sistemi de olabilir. Aslında sistemlerin kâğıt üzerinde demokratik olup olmamasından çok onu uygulayacak olan siyasi kültürün demokratik olup olmaması önemlidir.
Öyleyse ‘dava’ adına bir sistem ya da bir model savunuluyorsa aynı partiden birilerinin çıkıp “Kuvvetler ayrılığı ne durumda?” diye sorgulaması gerekmez mi? Fakat ‘dava’ deyince suskunlukla kabul ediliyor.
Yahut daha yalın olarak dış politikada, ekonomide, eğitimde “Şu politikamız yanlış, değiştirelim” demek ve farklı önerileri tartışmaya açmak ‘davaya ihanet’ olabilir mi?
Aksine, hatalar böyle düzeltilir… Fakat ‘dava’ uğruna suskun kalınıyor, zamanında düzeltmeler mümkün olmuyor, sorunlar büyüyor işte.
