SELİM BAŞARIR
iletisim@selimbasarir.org
– Bir insanı (ya da herhangi bir canlıyı) GERÇEKTEN seviyorsak, önce ‘onun iyiliği’ yönünde düşünürüz
– Gerçek sevgi bir karşılık beklemez, çünkü karşılığı olsun diye öteki sevilmez.
– Eğer sevgimize bir sevgi karşılığı veriliyorsa, bu bir sevgi ilişkisidir.
– Bize sunulan sevginin çeşidi, miktarı, sıklığı, muhatabımızın kişiliği başta olmak üzere her şeyden etkilenir. Arzu ettiğimiz kadar ve şekilde sevgi görmediğimizi düşünmemiz, sevilmediğimiz anlamına gelmez.
– Karşımızdakinin gerçeklerini görmüyorsak, onun yaşam amaçlarını ve görevlerini göz ardı ediyorsak, sevgi ilişkimiz imkansız hale dönüşmeye başlar.
– Sunduğumuz sevgiye verilen cevabı asla beğenemiyorsak, yüreğimizde yine sevgiyle de olsa uzaklaşmak belki de en doğru tavır olacaktır.
– Kimsenin kimseye ‘nasıl seveceğini‘ öğretme ya da emretme hakkı yoktur. Tek istisna, çocuğumuzun sevmeyi bize bakarak, bizi örnek alarak öğreneceği gerçeğidir.
– Seviyor olmamız, mutlaka bir ilişki oluşturmamızı da gerektirmez: Aldığımız cevabı yetersiz buluyorsak, sırf ötekini elde etmek uğruna, olmadığımız bir kişiliği oynamaya kalkışmak önce bizi yıpratır ve kendimizi gerçek bir ilişkinin değil, iki kişilik bir piyesin içinde bulup, yıllarımızı tüketiriz.
– Sevmek ve sevgimizi yaşamak en doğal hakkımızdır, yeter ki sevdiğimizin en doğal ve evrensel haklarına saygı gösterelim. Çünkü çok sevmemiz, bize öteki üstünde tahakküm kurma ya da özgürlüğüne müdahale etme hakkı vermez. Keza, kendi duygularımızın ya da yaşantımızın sorumluluğunu da öteki kişiye yükleme hakkımız yoktur.
– Eşit ve dengeli bir ilişki kurulamıyorsa, akılcı davranmak gerekir. Bildiğiniz gibi zorla sevgi olmaz ve bir yaşam birlikteliği, inat, hırs ya da tartışma üzerine inşa edilemez.
– Sevebiliyorsak şükredelim, seviliyorsak teşekkür edelim ve yetinmeyi bilelim; doyumsuz olduğunda sevginin marazileştiğini de unutmayalım.
– Sevgimizi yitirmeden, kırılmış olsak bile, gitmeyi ya da ötekini medenice uğurlamayı öğrenebilmek bizi ‘insan’ yapar. Hiçbir kimse bir diğerinin sahibi değildir, olamaz.
– Ve Sevgili ‘çiftler‘ önerim bu yazıyı birlikte okumanızdır, tek başınıza değil…
Sevgiyle kalın.
“Sevmek ve sevgimizi yaşamak en doğal hakkımızdır, yeter ki sevdiğimizin en doğal ve evrensel haklarına saygı gösterelim. Çünkü çok sevmemiz, bize öteki üstünde tahakküm kurma ya da özgürlüğüne müdahale etme hakkı vermez. Keza, kendi duygularımızın ya da yaşantımızın sorumluluğunu da öteki kişiye yükleme hakkımız yoktur.”