“O dolmuşta ben de olabilirdim” ya da “Yakınlarımı patlamada kaybedebilirdim” noktasını çoktan geçtik sanırım.
Ama galiba en çok, bunu fırsata çevirmeye çalışanlar, daha bombaların dumanı üstündeyken erk sahiplerine yaranma çabasına girenler can yakıyor.
Hiçbir şey olmasa, ayıptır.
Daha kaç ölü, kaç yaralı var bilinmezken başkanlık sistemini buna bağlayan mı ararsınız, hiç alakası olmayan yerde bu kanlı saldırıları barışçıl Gezi eylemleriyle başlatan mı beğenirsiniz…
Stadın çatısından ceset toplanırken, evet, bazılarının derdi bunlardı.
İnsanlığını unutmuş, kalbi kurumuş, vicdanını yitirmiş, izanını kaybetmiş kimilerinin tek derdi makam, mevki ve güç. Kraldan çok kralcı onlar.