Süper Lig’de henüz sezon bitmeden medya, gündemini transfer haberleriyle doldurmaya başladı. “Transfer bombalarının” art arda patlatıldığı, “transfer müjdelerinin” havada uçuştuğu, “transfer harekatlarının” titizlikle sürdürüldüğü mevsime girdik ne de olsa…
İsim yapmış yabancı oyuncuların hayali transfer haberleri üzerinden heyecan ve umut yaratarak taraftarları “avlamak” klasik bir satış stratejisi. Sayfalarında sıkça transfer bombalarının patlatılmasından söz ederken aslında yapmaya çalıştıkları şey kendi tirajlarını, reytinglerini patlatmak…
Sosyal medya da, söylenti ve palavradan ibaret transfer haberlerinin yayılmasına ciddi anlamda katkı sağlayarak bu hengamede adeta yardımcı oyuncu rolü oynuyor…
Takımların, hangi mevkide, hangi oyuncuya ihtiyacı olduğunu medyadan daha iyi kim bilebilir ki zaten? Medya kulüplere yol göstermekle kalmıyor, türlü öneri ve tavsiyeleriyle de transfer yolunu ışıl ışıl aydınlatıyor!..
Bu haberlerin kulüpler üzerinde etkili olabildiğini geçmiş yıllardan biliyoruz. Yeterli ekonomik güce sahip olmadıkları halde medyanın ve menajerlerin gazına gelip borcunu kabartmayı da göze alarak pahalı transfer yapan kulüplerin hali meydanda. Ekonomik açıdan gün geçtikçe dibe doğru yol almaları bir yana, oyun kalitesini yükseltmek anlamında da bir türlü arzu edilen seviyeye ulaşamıyorlar…
Diğer yandan pek çok futbol yorumcusu da “Futbol iyi futbolcularla oynanır” klişesini diline dolayarak transfer odaklı bakışın oyuna hakim olmasına destek çıkıyor.
Pahalı oyuncular transfer etmeden bu oyunda gelişme kaydetmek ve başarılı olmak mümkün değilmiş gibi bir algı yaratılıyor.
Kulüplere akıl vermeyi çok seven bu zevzekler, lafa gelince altyapı ve genç oyunculara şans verilmesi konusunu çok önemsiyormuş gibi görünürler ancak pratikte pahalı yıldız oyuncu tutkusundan asla vazgeçmezler. Bunu neredeyse futbolun bir zorunluluğu gibi sunarlar.