AKP bu dönemin ‘çocuğudur’… Çeperden merkeze gelerek onu yeniden ve kendi değer anlayışı etrafında kurgulamak, bir yandan Türkiye’deki rejimin dönüşmesini, diğer yandan Türkiye’nin küresel ortama entegre olabilmesini ifade etti.
Buna ekonomi ve hizmetlerdeki sıçramayı eklediğimizde, karşımızda sadece bir parti yönetiminin değil, yeni bir dünya görüşünü taşıyan bir geniş kitlenin olduğunu idrak edebiliriz.
Söz konusu dünya görüşü İslami temel üzerinde yükselmekle birlikte, dışa açılmaya, ilişki kurmaya, benzeşmeye ve melezleşmeye açık. Ne var ki bu hızlı değişim aynı zamanda bir kimlik kaybını ima ettiği ölçüde, yüzleşilmesi gereken bir tehdit de…
Bugünün muhafazakâr dünyasının önündeki en temel zorlama belki de bu. Dindarlar zenginleşiyorlar, dünyaya açılıyorlar ve kendilerine göre daha bireyci bir dindarlık yorumunu kamusal alana taşıyorlar. Bunun çoğulculuğu ve heterojenliği besleyerek demokrasiye hizmet etme ihtimali çok kuvvetli.
Ama bir de kişilerin işlevsel olabilen, yani ‘kurucu’ nitelikte bir kimliksel bütünlüğe gönderme yapma ihtiyacı var. Dindarlığın bireyselleştiği bir atmosferde bu aidiyetin kriterleri ne olabilir ve kökleri nerede aranabilir?
…Türkiye henüz bu konuları yeni tartışmaya açıyor… Eğitim Kongresi de bu arayışın görünürlüğüne vesile oldu.