Kılıçdaroğlu, bir koalisyon hükümetinin kurulmasını samimi olarak istiyor ve elinden geleni yapıyor.
Davutoğlu da bir koalisyon hükümetinin kurulmasını samimi olarak istiyor ve elinden geleni yapıyor.
İkisinin aldığı oyları topluyorum, yüzde 66…
Türkiye Büyük Millet Meclisi tarihinde, 1961 seçimlerinden sonra kurulan CHP-AP koalisyonu dışında böyle ezici bir çoğunluk yok.
İkisinin Meclis’teki sandalyelerini topluyorum. 390 ediyor… Anayasa’yı referanduma götürmeden değiştirebilecek bir çoğunluk bu…
Bir tarafa da şunu yazıyorum: Ülkemizin, belki de tarihindeki en büyük iç ve dış saldırıya maruz kaldığı şu dönemde, bizden beklenen ‘vatanseverlik’, ‘milli dayanışma’, ‘fedakârlık’ neden Meclis çatısı altındaki partilerden de istenmiyor…
İki lider de samimi olarak istiyor ve elinden geleni yapıyorsa, niye olmuyor…
Cevabı basit…
Çünkü ikincisinin elinden gelmeyen bazı şeyler var…
İleride ülkenin tarihi yazılırken, vatan siyasetçilerden fedakârlık ve görev beklerken, ülkenin başbakanının ayağına kimlerin pranga taktığına da bakılacak…
Ve hüküm verilecek.