Cumartesi Anneleri, kayıpların akıbetinin belirlenmesi ve faillerin yargılanması talebiyle sürdürdüğü eylemli 783’üncü haftada Covid-19 salgını nedeniyle internetten yayınladı.
Cumartesi Anneleri adına hazırlanan açıklamayı, Hasan Ocak’ın kardeşi Maside Ocak okudu. Açıklamada gözaltında kaybedilen Metin Andaç, Neslihan Uslu, Hasan Aydoğan ve Mehmet Ali Mandal’ın akıbeti soruldu.
Açıklama şöyle:
“Kayıplarımızı İstiyoruz!
Bilim insanları virüsten korunmanın ve yaygınlaşmasını engellemenin yolunun hijyenik ortamda izolasyon olduğunu söylüyor. İnsanlara hijyen koşullarında izole olma imkânı sağlamak devletin görevidir. Çünkü kişilerin önündeki ekonomik engelleri kaldırmak, sosyal adaleti sağlamak devlet olmanın gereğidir.
Ayrıca her türlü hijyen koşullarından yoksun olarak hapishanelerde salgına yakalanma tehdidiyle karşı karşıya olan tutuklu ve hükümlülerin yaşam hakkı da devletin güvencesi altındadır. Devlet özgürlüğünden yoksun bıraktığı kişilerin sağlık ve iyilik hallerinin muhafazasını sağlamakla yükümlüdür.
İnsanlar yaşamlarına yönelik tehlike ve risklere karşı kamusal otoriteler tarafından korunma hakkına sahiptir. Bu korunma ancak iktidarın insan hakları prensiplerine dayalı, insan merkezli politika ve uygulamalarıyla mümkün olacaktır.
Bu karanlık günlerden çıkabilmek için her zamankinden daha çok şeffaflığa ve insan haklarına ihtiyacımız olacak. Şimdi her zamankinden daha yüksek sesle insan hakları talep etme zamanıdır.
783. haftamızda yine bir cezasızlık dosyasını sizlerle paylaşıyoruz.
31 Mart 1998 tarihinde 46 yaşındaki İzmir Bergama doğumlu Metin Andaç, 30 yaşındaki Düzce doğumlu Neslihan Uslu, 24 yaşındaki Tokat doğumlu Hasan Aydoğan ve 40 yaşındaki İzmir Menemen doğumlu Mehmet Ali Mandal İzmir Alaçatı’da gözaltına alındılar.
Ailelerin, avukatlarının, İnsan Hakları Derneği’nin, Uluslararası Af Örgütü’nün, BM İnsan Hakları Yüksek Komiserliği’nin tüm girişimleri sonuçsuz kaldı; onların gözaltında oldukları kabul edilmedi. Hükümet adına dönemin İçişleri Bakanı Murat Başeskioğlu ‘Adı geçen şahısların örgüt üyesi olmaktan dolayı halen arananlar listesinde olduğu anlaşılmıştır’ demekle yetindi.
Olaydan bir yıl kadar sonra kendisini JİTEM ‘e bağlı 03 Tim görevlisi olarak tanıtan Turan Ünal isimli kişinin basına da yansıyan itiraflarına göre; Neslihan ve arkadaşları önce Foça’da Askeri alan içerisinde olan kontrgerillaya ait binalarda işkenceyle sorgulandılar. Sonra İzmir’in Hatay Üçkuyular semtindeki kontrgerillaya ait binada tutuldular. Nisan sonunda ağır işkenceden çıkmış, kolları ve bacakları kırık, ilaçla uyuşturulmuş bir halde bir balıkçı teknesine bindirildiler. Bindirildikleri tekne İzmir Seferihisar açıklarında bomba ile infilak ettirilerek batırıldı… Olayın detaylarını anlatan Turan Ünal işkenceye katılanların eşkal bilgilerini ve isimlerini de verdi.
Bu iddialarla hakkında etkin bir soruşturma yürütülmedi; Uslu, Andaç, Aydoğan ve Mandal’ın akıbetleri karanlıkta bırakıldı. Ailelerinin ‘Kaybolan yakınlarımızla ilgili tüm başvurularımızı sonuçsuz bıraktınız. Hiç olmazsa onların ölü veya diri olduklarını söyleyin, öldülerse bize cenazelerimizi verin’ talebi bugüne kadar karşılıksız bırakıldı.
Artık yeter! Yargı makamlarını hukukun üstünlüğünü yaşatma ve yüceltme görevini yerine getirmeye çağırıyoruz.
Gözaltında kaybedilişlerinin 22. yılında Neslihan Uslu, Metin Andaç, Hasan Aydoğan ve Mehmet Ali Mandal için adalet istiyoruz.
Biz gözaltında kaybedilen sevdiklerimiz için hakikat ve adalet talebimizden vazgeçmeyeceğiz. 84 haftadır bize yasaklanan kayıplarımızla buluşma mekanımız olan Galatasaray’dan vazgeçmeyeceğiz.”