‘Türkçülük’ cereyanının koca ismi Nihal Atsız’ın ‘Masal’ olarak tanımladığı ’16 Türk Devleti’ ve yine Nihal Atsız’ın tabiriyle ‘uydurma bayrakları’, aradan neredeyse yarım yüzyıl geçtikten sonra ‘Yeni Türkiye’nin ‘İslâmcı’ cumhurbaşkanı döneminde bir ‘operet sahnesi dekoru’ görüntüsüyle, ‘Ak Saray’da ortaya çıkıverdi.
Manzaranın gülünçlüğü bir yana, konunun ideolojik yanı var. İddia edilen ’16 Türk Devleti’nden 8’yi yani yarısı ‘İslâmiyet öncesi’ne, Türklerin şaman (kimisine göre pagan ya da putperestlik) dönemine ait. Aralarında dokuzuncusu olan Karahanlılar, Türklerin İslâmiyeti kabul etmiş ilk devleti sayılıyor.
Nasıl oluyor da Tayyip Erdoğan, İslâm öncesi -şaman, pagan, putperest- referansları benimseyebiliyor?
Bu nasıl İslâmcılık?
Bunun, ‘tarih bilgisizliği’nden ‘şatafat merakı’na uzanan muhtelif şahıs ve psikolojisiyle açıklanabilecek – ama İslâmcı ideoloji bakımından kabul edilemez – cevapları olabilir.
Ya da şöyle bir basit cevap da mümkündür: “Alaturka ‘İslâmcı’ cumhurbaşkanlığı”… Burası Türkiye; başka hiçbir yere benzemez…