Muhalefet, adaylık tartışmasıyla fazla enerji harcıyor. Seçim bu kadar yaklaşmışken ve Türkiye’nin, hukuken adaylık hakkına sahip olmayan birini durduracak mekanizmaları bile sakatlanmışken, farklı aday ve ikinci tur hesaplarına kapılmadan, bir an önce toplumun AKP iktidarını reddeden geniş kesimlerinin taleplerini önceleyecek bir kampanya başlatılması memleket için yapılacak en doğru şey olacak. Son düzlükte, seçmende güvensizlik ve umutsuzluk hissini uyandıracak bu dağınıklık halinden bir an önce uzaklaşılmalı, ülkenin içinde bulunduğu şartlarda, ilk turdan 14 gün sonra yapılacak ikinci turun riskleri gözden kaçmamalı. Muhalefet ikinci bir Ekmeleddin İhsanoğlu hatasına düşmeden, değişim iradesinin kabulleneceği ortak bir adayda karar kılmalı ve tek adam rejimini ilk turda yenilgiye uğratma hedefine kilitlenmeli.
Halk, kendini yönetecek kudretli birini aramıyor, “biri”nin boyunduruğundan kurtulacağı günün özlemini çekiyor. Tüm muhalefet aktörlerinin de bu sorumlulukla hareket etmesini bekliyor.
