Erdoğan, siyasetçi şapkasıyla Kılıçdaroğlu’nu kötülerken generaller alkışladı.
Kılıçdaroğlu da yerlerini, hadlerini bilmeye ve siyasete karışacaklarsa üniformalarını çıkarmaya çağırarak komutanlara çıkıştı.
Kılıçdaroğlu’nun sesi, hiç olmadığı kadar tok çıkıyordu.
Yerden, göğe haklı olduğunu bilmenin verdiği bir gürlüktü. Kulak dolduruyordu.
Ahlaki üstünlük, demokratik meşruiyet gürlüğü diyelim.
Bir zamanlar ağızlardan düşürmeyenler, artık bu kavramları pek ağza almak istemiyor. Hatırasından kaçmak için mi, onları nasıl kaybettiklerini hatırlatmamak için mi!
Mavi boncuk kaybedilmiş…
Demokratik meşruiyet kimdeyse tok ses ondadır.
Rollerin ve ağızların böyle değişeceğini söyleseler, kim inanırdı!