Okura not:
Günün 11’i, Türkiye medyasındaki görüş ve yorum çeşitliliğini yansıtmak amacıyla hazırlanmaktadır. Aşağıda özetini bulacağınız yazıya yer vermemiz, içeriğini onayladığımız ve/veya desteklediğimiz anlamına gelmez.
Yarım asırdır bu ülkenin başının en büyük belasıdır PKK.
Bu bela, çok gecikmeli de olsa nihayet bitiyor gibi.
En azından böyle bir umut doğdu.
Konjonktüre bakıyoruz: Süper uygun.
Şartlara bakıyoruz: Çok elverişli.
Üstelik bu kez geçmişten dersler alınmış gibi.
– Bu kez muhalefetin de içinde olacağı bir çözüm hedefleniyor.
– Bu kez Meclis’in adres gösterildiği bir çözümden söz ediliyor.
Böyle bir çözümü, daha doğmadan boğmak için, “bebek katili” dışında topluma hiçbir argüman sunmamak…
– Sorumluluktan kaçmaktır.
– Çözümsüzlüğe saplanmaktır.
– Ucuz popülizm yapmaktır.
– Umudu baltalamaktır.
Benim sorunum, bebek katiline “bebek katili” diyenlerle değil.
Benim sorunum…
Çözümün minicik bir parçası olmaktan kaçıp, sorunun kocaman bir parçası olmayı seçenlerle.