Eğer bir siyasetçi… Aynı anda…
– Hem CHP’lilerin hışmını çekmeyi…
– Hem Akşenerciler tarafından topa tutulmayı…
– Hem Erdoğan’la arayı açmayı…
– Hem AK Parti kurmaylarından bir araba laf işitmeyi…
– Hem FETÖ’cülerin kumpaslarına maruz kalmayı…
– Hem de kendisinden umut besleyenlerin hayallerini kırmayı…
Başarmışsa…
Siyasetten hiç ama hiç çakmadığını kanıtlamış olur.
Aynı siyasetçi…
Bütün bunlara…
Kafayı bile çıkarmaya cesaret edememişken maruz kalmışsa…
O siyasetçinin…
“Siyasi mevta” olması kaçınılmaz hale gelir.
Yani demem o ki…
Abdullah Gül hikâyesinin sonuna gelmiş bulunmaktayız.
Kısacası…
Yaşanmadan bitti…
Üstelik azıcık da saygısızca!