Türkiye’de yaşadığımız doğal afetlerde felaketzedeleri müşfik kollarıyla kucaklayan Kızılay, en güç ve en tehlikeli koşullarda Gazze’ye kadar gidip hem mazlumların imdadına yetişmiş, hem de kaşla göz arasında misafirhanesini ve Lojistik Merkezi’ni yapıvermişti.
Elazığ ve Malatya depreminden sonra gördük ki o Kızılay’dan geriye neredeyse sadece adı kalmış!…
Öyle olmasaydı, felaketzedeler yağmurda, karda, kışta çadırlarda yaşamak zorunda bırakılmaz çoktan sımsıcak Mevlana Evleri’ne geçmiş olurlardı!..