Hayatımızın utanç müzesine yeni bir tanımlama ekledik. ‘Hainler Mezarlığı’!
Biliyorum, birçoğumuzun böyle bir müzesi yok, hatta utanç duyma özelliği de yok!
Bu topraklarda yaşanan onca acının en ağır bedeli ne diye sorarsanız, ben kişisel olarak hiç duraksamadan utanç duyma özelliğimizin yitirilmesi olduğunu söylerim. Her ölüm, her işkence azar azar tüketti içimizdeki utancı yüzlerce yıl içinde bizim.
Kardeşinin kellesini vurduran, muhalifini astıran, halkların üzerine bomba yağdıran, linci hassas vatandaş tepkisi olarak kutsayan her adımla utanç duygusundan soyunduk.