Mehtapsız bir gecede, çıplak gözle, dürbünsüz, aysberg tehditlerine aldırmaksızın, koca bir transatlantiğin yolcularını tehlikeye atan Smith gibi tıpkı; deneyimli test pilotu S. Rush ta, üzerinden kabloları sarkan “Titan” denizaltsı ekibinin yaşamıyla zar atmış.
Dandik aracın tüm teknolojik zaaflarına burada girmeyeceğim.
İlginç olan okyanusun derinliklerine inerek servetine servet katmak isteyen Rush’un, bu görünür zaaflara rağmen müşteri bulabilmesi. Ve uzayın sınırlarını zorlayan Jeff Bezos, Richard Branson, Elon Musk benzerleriyle aşık atması.
Bu çevrelerle anlaşılan bir kez aşık attınız mı, sözünüz senet sayılıyor.
Bunlar, yeni vahşi kapitalizimin simge isimleri.
Rush’ın biricik hedefi de bu isimlerin arasında yer bulabilmek ve ilerde “Titanik”turizmi ile tanıttığı Ocean Gate markasını, derin deniz madenciliği ile petrol sanayisi kullanımına açmaktı.
Hikaye elbette sade Titanik romantizmi ile başlayıp bitmiyor.
Başlıbaşına endüstriye dönüştürülen Titanik burada, 21. yüzyıl kapitalizminin kural tanımayan ufukları için kullanılıyor- ki bu başlıbaşına ayrı yazı konusu.
