Ancak HDP ile olumlu bir ilişkiye girmeden, sadece seçim/sandık ve oy bakımından değil, ama derli toplu, birleşik güçlü ve ciddi olduğu kadar az çok halkı iktidar olabileceğine inandıracak bir muhalefetin olanaklı olmadığını görmek için kör olmamak yeter. Ama sadece Akşener ve İP’i değil, Kılıçdaroğlu ve CHP de bugüne kadar bu yeteneği gösteremedi. Halk iktidar olacaklarına inanıp nasıl peşlerine takılsın?
Erdoğan hâlâ Kürt sorununda manevra yapmayı, en azından denemeyi akıl ederken, Millet İttifakçıları bir manevraya olsun cesaret edemiyor bir türlü. İP, MHP’den kalma ırkçı milliyetçiliğinin koşulladığı “aman ha..”sı ve HDP’yle ilişkiye net karşı çıkanlarıyla, ancak Erdoğan’ın partilerine el atmasına ve AKP-MHP’yi iktidarda tutmaya hizmet ediyor. CHP ise gerekli saysa da ancak uzaktan ilişkiyi olanaklı gören milliyetçiliğiyle ne iktidardan farkını ortaya koyabiliyor ne İP’i de sürükleyerek bir umut ışığı yakmayı başarabiliyor.