AKP iktidarı, toplumun “AKP’li” ya da “AKP’ye razı” kesimlerini otomatikman “muhalefet” konumuna getirdi. Bu da, doğal olarak, kendi içinde çok-parçalı bir muhalefetti.
Muhalefetin muhalefet etmesi kadar doğal bir şey olabilir mi? Bir kere, bir siyasî parti iktidar olamamışsa, otomatikman muhalefettir; ama AKP’nin içinde muhalefet etmesi gereken birçok şey, örtük ya da belirtik, o ilk günde de vardı. Ama neye muhalefet edeceğiz? Nereye varmak üzere muhalefet edeceğiz?…
Bugüne kadar kavga, benim “sigorta” metaforumdan bakılınca, “Biz eski sigortamızdan memnunuz, değişmesin” diyen ve üç aşağı, beş yukarı, Silâhlı Kuvvetler vesayetinde yaşamaktan medet umanlarla, “Yenileşmenin badireleriyle boğuşmayı göze alarak özgür, demokratik bir topluma doğru yelken açmalıyız” diyenler arasında geçti…
Bu yeni toplumun “sigortası” ne olacaktır, onu şimdiden bilemiyorum. Eskisi olmaması gerektiğini biliyorum. Demokrasi mücadelesi, kurumlarını da yaratır, diyorum.
