Ortalığa dökülen telefon konuşması kayıtlarına bakarsak, memleketimizin yöneticilerini dini bütün insanlar zannedebilirsiniz… Ama konuştukları konular, birbirlerine söyledikleri sözler, ki aralarda ağır argo sözler de söyleyebiliyorlar, konuşmaya başlayıp bitirdikleri gibi olmuyor. Ana tema, iktidar gücünü nasıl paraya çeviririz meselesi.
Şunu gerçekten çok merak ediyorum: AKP içinde mesela Cemil Çiçek gibi geçmişini iyi bildiğimiz, Bülent Arınç gibi tanımasak bile böyle akçalı işlere girmeye tenezzül etmeyeceğini tahmin ettiğimiz siyasetçiler de var. Merak ettiğim konu, onların bu konuşmaları nasıl karşıladığı. Kendilerini hiç mi kandırılmış ve kötü hissetmiyorlar? Konuşmalardan onların da mideleri bulanmıyor mu? Yoksa onlar da “Belki birileri zekâtlarını dağıtsın diye Başbakan’a veriyordur” diye mi düşünüyorlar? Nasıl oluyor da bütün bu rezillik karşısında susup oturabiliyorlar? Bir milletvekilliği koltuğu bu kadar mı önemli onlar için? Bir koltuk uğruna gözlerini ve kulaklarını kapatmayı nasıl kendilerine yedirebiliyorlar?