Haziran 2013’ten beri, bugün geldiğimiz noktayı, ilmek ilmek, elbirliğiyle ördüler.
Gezi’den itibaren DHKP-C gibi örgütlerle halk kitleleri yan yana getirildi, onların flamaları altında yüründü, Berkin Elvan’ın cenazesinde eli silahlı yüzü maskeli DHKP-C’lilerin oluşturduğu kortej gövde gösterisi yaparken seyirci kalındı ve hatta maalesef alkış tutuldu, onların yönlendirdiği ‘Katil devlet’ sloganlarıyla devletin her kademesi nefret objesine dönüştürülerek ‘katli vacip’ algısı yaratıldı.
Nitekim Gezi’den bu yana aktif olan pek çok hesap, adliyedeki teröre eylem, teröriste devrimci diyen mesajlar yayınladı. Gezici gazeteciler ve sanatçılar, gidişatından memnun olunmayan her davada savcıların kafasına silah dayamanın meşru çözüm olduğunu ima edercesine, teröristleri ‘adalet arayan genç’ diye lanse etti.