Hasan Ocak’ın, Rıdvan Karakoç’un öldürüldüğü 1995’in 27 Mayıs’ında Galatasaray Lisesi’nin önüne 20 kadın geldi. Coplanmalarına, kovulmalarına, yerlerde sürüklenmelerine rağmen bundan sonra her cumartesi oradaydılar.
O günlerden bugüne 29 yıl geçti…
Tam 1000 hafta…
Düşünün 1000 hafta sonra, bir bakan çıkıp, “Belki arkadaşları öldürmüştür” diyor o kayıplar için.
Düşünün, sorumlular bulunup, hesap sorulacağına, birileri hâlâ aynı söylemle prim yapıyor ve binlerce kişi alkışlıyor.
İnsanlar toprak kazıyor, karanlıkta, toplu bir mezarda toprak kazıyor.
Cumartesi Anneleri hâlâ oradalar.
Ve kayıplarını, katilleri arıyorlar.
Adalet hâlâ uzakta bir yerde.
Ama inadına Plaza Del Mayo’dan Galatasaray Lisesi’nin önüne, bir perşembeden bir cumartesine esiyor o rüzgâr.
Bir gün kırık bir sevincin gözyaşıyla birlikte ağlayacak beyaz tülbentli kadınlar.