Eyalet kurulduktan sonra bölgedeki etkin Kürt beyleri bölgeden uzaklaştırılarak merkezi idare kuvvetlendirilmeye başlandı. 1851 Temmuz’unda ise eyaletin merkezi Diyarbekir’e taşındı. Bir süre sonra Kürdistan Eyaleti’nin sınırlarının genişliği yüzünden yaşanan idari meseleleri azaltmak için bazı bölgeler ayrılarak yeni eyaletler kuruldu. 1849’da Hakkâri, Van, Cizre ve Mardin bir araya getirilerek Hakkâri Eyaleti kuruldu. 1853’te Kürdistan Eyaleti Diyarbekir, Siirt ve Mardin’i içine alıyordu. 1864’te vilayet nizamnamesi çıkarılarak Osmanlı taşra teşkilatında yeni bir düzenlemeye gidildi. 1867’de Kürdistan Eyaleti kaldırıldı. Diyarbekir ve Mamüratülaziz eyaletleri, Diyarbekir Eyaleti adı altında birleştirildi. Kürdistan Eyaleti’nin Osmanlı idari tarihindeki yeri yaklaşık 20 yıldır.
Günümüzde Osmanlı belgelerinde geçen Kürdistan tabiri, tarihi altyapısına bakılmadan, siyasi amaçlar için kullanılmaya çalışılıyor. Birleşik Krallık’a bağlı İskoçya gibi bir model peşinde koşuyorlar, ancak farkında olmadıkları İskoçya tarihi bir krallıktır ve 1707’de iki ülke parlamentolarının onayladıkları Birleşme Yasası ile birleşmiştir. Kürdistan isminin ise tarihte böyle idari bir geçmişi yoktur.
