Anayasayı-hukuku askıya almalarının ekmeği nasıl küçülttüğünü, tek kişilik yeni rejime geçildiğinden beri işsizliğin, pahalılığın nasıl arttığını anlatabilmek; en temel “hukuksal” meseleleri ya da “seçmende karşılığı yok” denilen konuları bile, gündelik yaşamın süzgecinden geçirerek seçmene yeniden sunabilmektir siyaset.
Meclis Başkanı’na istifa etmeden aday olma cesareti veren anayasasız yeni düzenle ekmeğin küçülmesi, işsizliğin ve pahalılığın artması arasında bağ kurabilmektir mesela. Muhalif siyasi faaliyet, iktidarın siyasi kabullerini sarsmaktır özünde. Bu anlamda da Türkiye siyasetsizleşti.
Muhalefet partileri bu gerçekle yüzleşmekten kaçıyor.
Anlayacağınız, seçimi “siyasi faaliyet” olarak görmeyen sadece Binali Bey değil.