Eğer tanımı fazla sıradanlaştırır, bir problem olarak görmekten çıkarırsak, otizm araştırmaları bu kişilere yapılması gereken yardımları tespit etmekte zorluk çekebilir. Her geçen yıl otizm tanısı konan kişi sayısı artıyor. Sadece Türkiye’de 550 bin otizmli çocuk olduğu düşünülüyor. ABD’de 1966 yılında popülasyonun yüzde 0.05’i otizmli olarak tanımlanırken, günümüzde bu oran yüzde 2’ye ulaşmış vaziyette! Kanada’nın Quebec bölgesinde 2000 yılından beri otizmli kişi sayısı her yıl ortalama yüzde 24 oranında arttı. Neler oluyor?
Her ne kadar otizmli bireylerin ‘anormal’ olmadığı, daha ziyade ‘insan popülasyonu içi bir çeşitlilik’ oldukları düşüncesi genel olarak kabul görse de, otizmin getirdiği problemlerin gereğinden fazla ‘sıradanlaştırılmasının’ otizmlilere faydadan çok zarar getirmesi de mümkün. Son 10 yılda otizm araştırmalarında dikkate değer bir atılım yapılamamış olmasının sebeplerinden birisi de bu olabilir.
