Erken seçim tartışmaları yavaş yavaş hararetleniyor. 27 Haziran’da BirGün yazarı L. Doğan Tılıç’a “1,5 yıl sonra erken seçim olur” diyen CHP lideri Özel, 4 gün önce de bu konuyla ilgili konuşarak 2025 yılının kasım ayında sandığın kurulmasını istedi.
Erken seçime gidilmesinin iki yolu olduğunu (Erdoğan’ın istifası ve Meclis’in 360 vekille seçim kararı alması) hatırlatan Özel, “360’ı birlikte getirelim, gelecek senenin kasımında sandığı koyalım. Erdoğan da aday olsun. Bizim Erdoğan’ı yenmemiz lazım” ifadelerini kullandı. Zira Erdoğan, sadece Meclis erken seçim kararı alırsa bir kez daha aday olabiliyor. Resmi sayıma göre üçüncü, matematiğe göre dördüncü kez…
Yeniden Refah Partisi’nden de erken seçim konusunda dikkat çekici bir çıkış geldi. YRP Genel Başkan Yardımcısı Suat Kılıç, hafta için yaptığı açıklamada, “Türkiye’nin erken seçime doğru ilerlediğini görüyoruz” diyerek bir sonraki senenin 23 Kasım gününün erken seçim için uygun bir tarih olacağını söyledi.
Kasım 2025, erken seçim için hiç olmayacak bir tarih değil elbette. Bir kere, Mayıs 2023’te ilk kez milletvekili seçilen siyasetçiler, görevde 2 yıllarını tamamlayacakları için özlük haklarını kazanmış olacaklar. Bu, yaş ve hizmet gerekliliklerini yerine getiren bir milletvekilinin, cumhurbaşkanlarına bağlanan yaşlılık aylığının yaklaşık yarısı kadar emekli aylığı alabileceği anlamına geliyor.
Erken seçimi konuşurken bu realiteyi görmezden gelemeyiz; neticede ülkede vekil olmak için milyonlarca lira gözden çıkarılıyor ve bu paranın geri dönüşünün olması, en azından kendini amorti etmesi gerek! Halkın pasif izleyici konumuna düştüğü koşullarda siyasette neler yaşanabileceğini öngörmek işte bu kadar basittir.
Bu arada, günümüzde milletvekili emekli aylığı 97 bin lira ve Meclis’in neredeyse yarısı hem emekli vekil maaşı hem de normal vekili maaşı alıyor. Yani 97+136= 233 bin lira… Hazır konu maaşlardan açılmışken bunu da hatırlatalım.
Gelelim başka bir hesaba. Özgür Özel’in dediği gibi erken seçim için iki seçenek bulunuyor ve bunlardan biri Meclis’in 360 çoğunlukla seçim kararı alması. Fakat muhalefetin buna gücü yetmiyor. Muhalefet derken, sadece CHP değil, AKP-MHP bloku dışındaki tüm partilerin toplamı da bu sayıya ulaşılamıyor.
Cumhur İttifakı’nın vekil sayısı 316. Meclis’te AKP ve MHP’den olmayan vekillerin toplamı 284 ediyor. Seçim için 76 vekil eksik… Bu sayıya bağımsızlar ve yarın çeşitli pazarlıklar sonucu ne yapacağı belli olmayan partilerin vekilleri de dahil üstelik. Velhasıl, iş Meclis’teki koltukların kudretine kalırsa, Erdoğan istemediği sürece bu ülkede 2028’den önce seçim olma şansı yok.
O halde meselenin erken seçimi beklemek ya da erken seçim için tarih vermekten daha derin olduğunu anlamak gerekiyor. “Nasıl olsa ülke kötü durumda, seçim olursa kazanırız” diye hesap yapmak, muhalefete geçen seçimleri kaybettirdi, gelecek seçimleri de kaybettirir. Saray rejiminin kendiliğinden yenileceğini, toplumun otomatikman muhalefete yöneleceğini beklemek dün olduğu gibi bugün de büyük bir hata.
Anketlerde önde olmak da sanıldığı kadar büyük bir anlam ifade etmiyor. Seçim dışı atmosferle seçim süreci atmosferi birbirine karıştırılmamalı. Seçim atmosferinde iktidarın da müdahaleleriyle başka dinamikler devreye girecek ve bugün hayranlıkla izlenen verilerin birçoğu değişecektir.
