Gezi gençti ama o çocuklar büyüdü; işe girdi, ülkenin kaderini belirleyecek yerlere geldi. Saray iktidarı o kuşağı ve onun altındakileri kaybettiğinin farkında. Korkuyla, haksız mahkûmiyet kararlarıyla sindirmeye çalışıyor belli ki… Peki, nereye kadar?
Gezi milyonların öfkesinin, barışçıl bir bedende ortaya çıkışıdır ve haksız yere mahkûm edilen arkadaşlarımızın üzerine yıkılamaz. Bu anlamda Gezi’ye katılan milyonları “ben de oradaydım” demeye davet etmeliyiz. Ve açıklamalılar… Gerekirse mahkemelerde konuşmalı herkes. Böyle bir gizli el, bir kışkırtma görmüşler mi? Bu ülkenin feraset sahibi insanları ancak içerideki arkadaşlarımızı kurtarabilirler. 6’lı 7’li 8’li muhalefetten de başka yerlerden de bir beklentimiz yok. Gezi halktır, cezaevindeki arkadaşlarımız da bu halkın bağrındadır.