DTK kongresinde ilan edilen 14 maddenin bir kısmı aslında Türkiye’nin diğer bölgelerinde yaşayan insanların da üzerlerinde hissettikleri merkezi otoritenin İslamcı-muhafazakâr tahakkümünün kısmen kırılması için talep edebilecekleri öneriler içeriyor.
Başka öneriler ise lider/örgüt-halk arasında doğrudan kurulduğu iddia edilen ilişki çerçevesinde doğrudan demokrasi görünümlü bir militan yurttaş tahakkümüne kapı açma potansiyeli taşıyor.
Bütün bunların tartışılabilir olması demokrasinin olmazsa olmaz gereğidir.
Silahlı müzakere yönteminin hem PKK hem Türkiye devleti yönetimi tarafından artık baskın seçenek olarak dayatıldığı bu ortamda, siyasal alana dönüşü sağlamak elbette kolay olmayacaktır. Ama bu zorluğu aşmanın yolu, dört bir yandan ateş altında alınmış halde, siyasal alana dönüş için çırpınan HDP yöneticilerine el uzatmak yerine, yangına körükle gitmek değildir.