Ahmet Kaya linç edilirken… Kendisine tek bir destekçi bile bulamamıştı. Tüm ekranlar anında kapatılmıştı yüzüne. DGM’ler harekete geçmişti. Polisler evini basıyor, savcılar operasyon çekiyordu. Yağmur gibi davalar açılıyordu. Sesini duyuracak tek bir mecrası bile yoktu. Dönemin egemenleri zorbalıkla gidiyordu üzerine. Mavi gökyüzünü dar etmişlerdi ona.
Yavuz Bingöl linç edilirken… Devlet arkasında. Böyle lince can kurban. Egemenler arkasında. Egemenlerin gazetecileri arkasında… Bakanlar arkasında, hükümet arkasında, devlet arkasında. Savcı arkasında, polis arkasında… Resmi ideoloji ondan yana.
İstese ekranlar, manşetler, köşeler emrine amade. Ben dahil Hürriyet’in beş yazarı aynı gün köşelerinden onu savunmakta… Belediye konserleri, kamu bankaları için reklamlar falan… Hepsi hazır. Bu nasıl linç birader? Böyle linç mi olur?