Türkiye medyaya yönelik iktidar müdahalesini tartışırken, New York Times’ın yayın yönetmeni Jill Abramson’dan gazetecilere tavsiye geldi: “Halkın, Başbakanın medyayı sansürlemeye çalıştığını bilme hakkı var.” Hürriyet gazetesinden Cansu Çamlıbel’e konuşan Abramson, ‘Alo Fatih‘ görüşmelerine ilişkin tartışmayı yakından izlediğini anlattı; ‘lider telefonlarının‘ gazeteciler için şaşırtıcı olmadığını ama müdaheleye boyun eğmenin kabul edilemeyeceğini söyledi.
‘Özel hayat ihlali bazen ikinci planda kalabilir’
Abramson’ın Türkiye ve ABD’deki medya-iktidar ilişkilerine dair tespitleri şöyle:
* Bence halkın Başbakanın medyayı sansürlemek istediğini, yayınların içeriğine müdahale ettiğini öğrenmeye hakkı var. Bu kayıtların yayımlanması özel hayatının ihlali midir? Evet, belki öyledir. Ama böyle bir durumda halkın bunu öğrenme gerekliliği özel hayat ihlali meselesinden daha baskındır.
‘Dış mihrak söylemi bilinçli bir yanıltma’
* Hükümet ülke içi tartışmalar konusunda Batı basını eleştirel bir tavır sergileyince ‘dış mihrak’ söylemine sarılıyor. Bu tabii bilinçli, yanıltıcı tanımlama. Bahsettiğiniz kurumlarda çalışan bizler, hepimiz bağımsız gazetecileriz. Hiçbirimiz hükümet ajanı değiliz ya da devlet için çalışmıyoruz. Amerika’da yaşatmaya çalıştığımız bağımsız basın kavramını bütün dünyada uygulamaya çalışmaktan başka bir derdimiz olamaz. Bu bütün toplumların sıhhati için çok önemli. Bunu bıkmadan usanmadan hükümetlere anlatmaya çalışmaktan başka çaremiz yok.
‘ABD’de de kaygı verici gelişmeler var’
* ABD’de demokrasinin sıhhati, hükümeti hesap verebilir kılacak özgür bir basının olmasına bağlıdır. Benim ülkemi kuranların düşüncesinin kalbinde bu prensip vardı. Bu, genel anlamda uzun yıllardır ABD’de işleyen bir yaklaşım oldu. Ama son zamanlarda kendi ülkemde de bu alanda bazı kaygılarım var. Basının özgür ve bağımsız çalışmaları hükümetimiz tarafından kısıtlanmaya çalışılıyor.
‘Bana da telefone diyorlar ama…’
* ABD hükümeti benimle bir tartışma açıp, söz konusu haberi yayımlamamız durumunda hayatları riske atacağımızı ya da korkunç bir şey olacağını söylüyorsa, ‘pause’ düğmesine basıyorum. Hükümetin kaygılarını, halkın söz konusu haberi öğrenme ihtiyacına karşı teraziye koyup tartıyorum. Haberin temel unsurlarının ortaya konmasının halkın çıkarı açısından hayati olup olmadığını sorguluyorum. Çoğu örnekte halkın o bilgiyi alması gerektiği yönünde karar vermişimdir.