20 kentin barosu demans tanısı konulan ve Kocaeli Üniversitesi’nin “Cezaevinde kalamaz” raporuna rağmen infazı ertelenmeyen eski HDP’li milletvekili Aysel Tuğluk’un cezasının infazının hastalığının iyileşmesine kadar geri bırakılması çağrısında bulundu.
Geçen aralık ayında Tuğluk’u cezaevinde ziyaret eden HDP Eş Genel Başkanı Pervin Buldan, eski vekilin ‘kendi ihtiyaçlarını karşılamayacak duruma geldiğini’ vurgulamıştı.
Baroların ortak açıklamasında şunlar kaydedildi: “Anayasa’nın 17’nci maddesine göre ‘Herkes, yaşama, maddi ve manevi varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahiptir… Kimseye işkence ve eziyet yapılamaz; kimse insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tabi tutulamaz.’
Anayasa’nın 104’üncü maddesine göre ise ‘Sürekli hastalık, sakatlık ve kocama sebebi ile belirli kişilerin cezalarını hafifletmek veya kaldırmak’ hususu cumhurbaşkanının görev ve yetkisi dâhilindedir. Yine 5275 sayılı Cezaların ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 16. maddesinin 2’nci fıkrasına göre; ‘Hapis cezasının infazı, mahkumun hayatı için kesin bir tehlike teşkil ediyorsa mahkumun cezasının, infazı iyileşinceye kadar geri bırakılır.’
‘Bu hükümlerin amacı ceza infazının insanlık onuruna aykırı olmaması’
Tüm bu hükümlerin tek bir amacı vardır o da ceza infazının insanlık onuruna aykırı olmaması, infazın işkence ve kötü muameleye dönmesinin engellenmesidir. Nitekim CGTİHK 16’ncı maddesinin gerekçesinde Maddenin erteleme nedeni olarak gösterdiği haller: ‘Cezanın amacı dışında etki yaratabileceği veya cezanın infazı ile maksada ulaşılamayacağı anlaşılan hallerdir.’ denilmek suretiyle maddede yer alan durumların cezanın amacı dışında etki yaptığı kabul edilmiştir.
CGTHK genel gerekçesinde ise ‘Hükümlü hakkında uygulanacak işlem ve yaptırımlar bakımından adalet esaslarının egemen kılınması ve bunun gereği olan hukukî mekanizmanın tesisi’ne vurgu yapılmış ve ulusal ve ulusal üstü metinlerde ‘…. ceza ve tedbirlerin infazında mutlaka göz önünde bulundurulması gerekli ve çağdaş temel insan haklarına saygılı bir ceza infaz sisteminde, bulunması zorunlu zihniyeti açıklayan ilkeler’in varlığına atıfta bulunulmuş ve kanunun bu bakış açısıyla hazırlandığı öne sürülmüştür.”
‘Yaşam hakkı tehlikeye girdi’
Açıklamada anayasa’nın emredici hükümleri ile CGTİHK 16’ncı maddesinin varlığına rağmen bu hükümlerin hayata geçirilmediği cezaevlerinde maddede belirtilen koşulları taşıyan çok sayıda hükümlünün cezaevlerinde tutulmaya devam edildiği kaydedildi.
Aysel Tuğluk’un ‘tam da böyle bir mağduriyet yaşadığı’ ifade edilen açıklamada eski vekilin sağlığının ‘her geçen gün kötüleştiği yaşam hakkının tehlikeye girdiği’ kaydedildi.
Kocaeli Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı’nın açıklaması hatırlatılarak bunun İstanbul Adli Tıp Kurumu tarafından dikkate alınmadığı ve infazın ertelenmesi talebilinin Kocaeli başsavcılığınca reddedildiği ifade edildi.
Açıklamada şöyle devam edildi: “Adli Tıp Kurumu’nun olumsuz raporu üzerine; Türkiye İnsan Hakları Vakfı’ndan (TİHV) yeni bir rapor alınması yoluna gidilmiştir. TİHV tarafından hazırlanan raporda; ‘Adli Tıp Kurumu’ nca düzenlenen raporda tanılar arasındaki farkın ortadan kaldırılması gerekir iken bu husus üzerinde durulmadığı; ayrıca ceza infaz kurumundaki kişinin tıbbi kayıtlarını, psikososyal değerlendirme sonuçlarını, cezaevi görevlilerinin ve kişinin birlikte yaşadığı kişilerin gözlemlerini almaksızın ve gerekli incelemeler yapılmadan hazırlanan raporun, salt kanun maddelerine atıf yapmak suretiyle verildiğinden ötürü güvenilir olmadığı’ ifadelerine yer verilmiştir.”
Biz aşağıda imzası olan barolar; en temel hak olan yaşam hakkının korunması açısından; 1136 Sayılı Avukatlık Kanunu’nun Barolara sorumluluk olarak yüklediği ‘insan haklarını korumak ve savunmak’ görevi kapsamında Av. Aysel Tuğluk’un cezasının infazının hastalığının iyileşmesine kadar geri bırakılması çağrısında bulunuyoruz.”
Metinde imzası bulunan barolar şöyle:
1- Adana Barosu
2- Adıyaman Barosu
3- Ağrı Barosu
4- Antalya Barosu
5- Batman Barosu
6- Bingöl Barosu
7- Bitlis Barosu
8- Bursa Barosu
9- Diyarbakır Barosu
10- Hakkari Barosu
11 -Hatay Barosu
12 – İzmir Barosu
13- Kars Barosu
14- Mardin Barosu
15- Muş Barosu
16- Siirt Barosu
17- Şanlıurfa Barosu
18- Şırnak Barosu
19- Tunceli Barosu
20- Van Barosu