“Analar ağlamasın” diyen bir süreçten, “Ne mutlu şehit anasına” demeye çok hızlı gelindi. AKP tekrar kendi sloganı üzerine düşünebilir. Hani, Demirtaş’ın da “Bundan kıymetli söz yoktur” dediğine. Söz, laf olabilir; lafta kalabilir.
Söz, söz olabilir, namus sözü sayılabilir. Söz, yutmak için değil, tutmak içindir. Söz, bitirmek için değil, belki yeniden başlamak içindir. Söz, sözünde durmakla söz olur.
…Yüzbaşı kardeşi ‘şehit’ olan Yarbay’ın cenazedeki isyanı ‘hakikatin bir öyle bir böyle olmasına’ değil mi: “Çözüm diyenler neden şimdi sonuna kadar savaş diyor… Kendileri gitsin savaşsın!”
Bir yarbay, bir yüzbaşı, bir astsubay çıkmış o ‘ana evi’, o sıvasız hane saraylardan görünüyor mu, bilmiyorum! Ama sesi duyulmuştur! Önemli olan nasıl bir duygu yarattığı… Ah işte o!