Dünyanın en iddialı okullarında Hiroşima ve Nagazaki pek konuşulmaz. Konuşulsa konuşulsa, atom bombalarının II. Dünya Savaşını bitirdiği ve hatta barışı getirdiği konuşulur. Bu çok eskiden beri böyledir. 6 ve 9 Ağustos tarihlerinin yaz tatiline gelmesi işleri kolaylaştırır.
Dünyanın en ünlü okullarından mezun olan kişiler, nükleer katliamların konuşulmamasının aslında unutturma siyaseti gereği olduğunu bilmezler. Onlara verilmiş olan şişirme özgüven, Hiroşima’da yaşanan acılara dair neden bir kez olsun tek bir kare fotoğraf görmediklerini düşünmelerine engel olur. Nagazaki’de yaşanan acılar hakkında bir satır olsun okumamış olmak, onları hiç rahatsız etmez. Nükleer silahların yarattığı korkunç tehlikenin hiç farkında olmamak, siyasi açıdan cahil bırakılmış olmak büyük işler peşinde koşan bol diplomalı, çok iddialı mezunların hiç canını sıkmaz.
Bu diplomalı cahillik göz önünde tutulduğunda Hiroşima ve Nagazaki’de yaşananları konuşmak daha da önem taşıyor.