Serde “aydın” olmak var. Kendi kendinize jilet ata ata intihar ediyorsunuz.
Bu da nerden baksanız bakın, çok dramatiktir!.
Yazık, gitgide görme ve anlama yeteneklerini kaybediyorlar.
Gelgelelim, hiç değişmediler!
Dün darbeciydiler, bugün de öyledirler.
(…)
İçlerinde en azgınlarından biri geçen gün, dımdızlak ortaya çıktığı, tabiri caizse, “karaya vurduğu” halde, “paralel yapı”nın “safsata” olduğunu söyledi.
Bugünlerde PKK güzellemeleri yapıyor.
Vaktiyle Evren’in uçağından inmiyorlardı.
(…)
Keşke diyorum, Ertuğrul Beyciğim gibi arada bir de olsa kendini hapsettiği dar alandan dışarı atsa, hiç değilse havalandırmaya çıksa, ne bileyim, Ertuğrul Beyciğim gibi dere kenarına inip kafayı dinlese veya ( + 18 uyarısı köşe yazısında çalışmadığı için yazamadığım) bilmem neyin tadına baksaydı.
Ne mi olurdu?
Biraz olsun dikkati dağılır, siyasi sapıklık derecesinde “Erdoğan takıntılı” olmazdı.
Ne mi olurdu?
Bana kendisini bu kadar sevdirmezdi, daha ne olsun.