Muhalefet, referandumdaki yüzde 49 “hayır” oylarını, doğal hak gibi cepte biliyor. Halbuki maç, kaldığı yerden değil, sıfırdan tekrar başlıyor.
Kaldı ki bizim toplum, 15 gün arayla iki tur’lu seçime hiç alışkın değildir. Çoğu seçmen ya da bir kısım seçmen, birinci turdaki rakamları beğenmeyince, ikinci turda havlu atar sandığa bile gitmez. Yani, burası Türkiye’dir. Fransa’ya benzemez.
Herkes farkında ki, muhalif partilerin hedefi, yeni bir Cumhurbaşkanı seçmekten ziyade Erdoğan’ı seçtirmemek… Elbet bir yöntemdir. Bir stratejidir. Öyleyse, muhalefet, iyi bir Cumhurbaşkanı değil, Erdoğan’ı yenecek bir aday arıyor. Haklıdır. Ama bu uğurda bütün yumurtaları aynı sepete koymak, büyük risk değil midir?