Eskiden olduğu gibi şimdi de güç sahipleri şunu anlayamıyorlar: Bir ülke iş başındaki iktidar ve onun güçlü lideriyle değil, ülkede var olan demokratik hakların yaygınlığı ve uygulanabilirliği ile değerlendirilir!
Türkiye artık AKP’nin ilk yıllarındaki ülke değil.
2002 Genel Seçimleri sonrasında Beyaz Saray’ın kapısında karşılanan Tayyip Erdoğan daha parlamenter bile değildi.
Ama dünya Türkiye’den daha farklı bakıyordu Erdoğan’a… Sandıktan çıkmış partinin liderini muhatap alıyordu. Demokratik hakların gasp edilmiş olmasını dikkate almıyordu.
Şimdi de benzer bir durum söz konusu.
İktidar güçlü ama demokrasi çok hırpalanmış halde.
Böyle bir ülkenin temsilcilerine karşı da daha farklı bir tutum beklemek Batı ölçülerine göre kolay değil.