Kıt kaynaklar, ihtiyaca göre değil, Reis’in keyfine göre harcanıyor.
Kamunun bütçesi böyle keyfe keder harcanınca gerçek ihtiyaçlar erteleniyor haliyle.
Bu konular açıldığında bazı münafıkların yorumları da kulağıma geliyor: Ne kadar çok böyle “eser” yaptırırsanız onun avantası da o kadar çok oluyormuş.
Çetin Altan vaktiyle isabetle altını çizmişti: Bizde siyaset Hazine’den nemalanmak için yapılıyor. Kimi doğrudan “indira gandi” yöntemiyle, kimisi de eşe dosta, partililere, tarikat yoldaşlarına iş ve avantaj sağlama yoluyla.
Buna bir itirazım yok çünkü itiraz etsem de boş.
Ancak bütçe, ihtiyaçlar hiyerarşisine göre yapılması gerekenlere harcansa daha iyi olmaz mı? Hem Hazine’den nemalanma işi sekteye uğramaz hem de vatandaşın işi görülür, para da çere çöpe harcanmamış olur. Win – win – win yani!