Mola vererek yürümenin daha fazla kalori yaktırdığı ortaya çıktı.
Bilim insanları, kısa ve uzun yürüyüş sırasındaki oksijen ve enerji ihtiyacını ölçmek için gönüllülerle bazı testler yaptı. Testlerin sonucunda ortaya çıkan sonuç araştırmacıları şaşırttı.
Araştırma için merdiven çıkarken ve koşu bandında yürürken izlenecek 10 sağlıklı gönüllü belirlendi. Egzersizler, 10 saniyeden dört dakikaya kadar uzayan setlerle ve üç farklı hızda yapıldı.
Setler sırasında, araştırmacılar her bir kişinin ne kadar oksijen tükettiğini kaydetti ve metabolik talepleri hesapladı. Her yürüyüşün başında, harekete geçmek ve vücudu ısıtmak için hareket edildiğinde, zaten hareket eden ısınmış bir vücuda göre daha fazla enerjiye ihtiyaç duyulduğu görüldü.
10 ila 30 saniyelik aralıklarla yürüme veya merdiven çıkmanın, aynı mesafeyi tek seferde kat etmeye göre yüzde 20 ila yüzde 60 daha fazla oksijen gerektirdiği, dolayısıyla daha fazla enerji harcandığı görüldü.
Milano Üniversitesi’nden Francesco Luciano şunları söyledi: “Daha kısa mesafelerde yürüdüğümüzde, aynı mesafeyi kat etmek için daha fazla enerji harcıyoruz ve daha fazla oksijen tüketiyoruz. Yürümeye başladığımızda, yürüyüşün başında bazı sabit maliyetler ödeyebiliriz. Dinlenme halinden çıktığımızda, sadece yürümeye başlamak için bile önemli miktarda oksijen tüketildiğini gördük. 10 veya 30 saniye yürümemize bakılmaksızın bu maliyeti ödüyoruz. Bu nedenle daha kısa yürüyüşler daha uzun yürüyüşlerden ağır basıyor.“
Proceedings of the Royal Society B’de yayınlanan araştırma, özellikle büyük ölçüde hareketsiz kişiler için kısa yürüyüşlerin ve merdiven çıkmanın yararları hakkındaki bilgileri de güçlendiriyor.
Luciano şöyle devam etti: “Araştırmacılar genellikle enerji taleplerini dakikalarca süren yürüyüşler üzerinden ölçtü. Ancak birçok insan bu kadar uzun süre yürüyemiyor bile. Yaşlı bireyleri veya yürüyüş bozukluğu olan insanları düşünün. Bu kişiler için fiziksel aktiviteyi veya egzersizi teşvik eden programlar tasarlamak istiyorsak, enerji taleplerini nasıl tahmin edeceğimizi ve nasıl uyarlayacağımızı yeniden düşünmemiz gerekiyor. Kısa yürüyüşlerin enerji taleplerini anlamak, fiziksel aktiviteyi daha kapsayıcı bir şekilde teşvik etmemize yardımcı olabilir.“