Bugünkü siyasal iktidar öncesinde Türkiye siyasetinde küfür yoktu. Çocukluk yılları İnönü, ilk gençlik yılları İnönü-Menderes dönemine rastlamış, sonrasında da bütün siyasal süreçleri çoğu kez içinde (bazen hapishanede ya da sürgünde) yaşamış biri olarak siyaset ortamında küfre, sokak ağzı sövgü ve hakarete tanık olmadım. Karşıt görüşlerin birbirlerini ağır ifadelerle suçlamaları oluyordu kuşkusuz ve bu doğaldır. Fakat sövgü, küfür yoktu. Bugünkü siyasal iktidar siyasete düşük sokak ağzını, sövgüyü getirdi. Ve bu üslup misliyle sokağa döndü. Baş sorumlunun kim ya da kimler olduğu bellidir.
İnternete, Twitter’a bakmayanlar şanslıdır. Oraya girdiğinizde siz de kirlenmeden çıkamazsınız. Ortaçağ Hıristiyanlığındaki cennet anahtarı satıcılarının İslam kisvesine bürünmüş, sakallı, sarıklı, cüppeli taklitçileriyle uygar görünümlü benzerlerinin din, Tanrı, peygamber vb. adına söyledikleri, usanç ve tiksinti vericidir. Daha kötüsü bu uygarlık düşmanı kişilerin ve çevrelerin günümüzdeki siyasal erkin öncülüğünde gitgide pervasızlaşmaları, taraftar kazanmaları, çağdaş bir Cumhuriyet yaratmış, 1960’ları yaşamış Türkiye toplumunun giderek bir cemaatler topluluğuna dönüşmekte olmasıdır. Çağdaş dünyadan koparak topluca, toplumca alçalmadır bu.
