AMBERİN ZAMAN
Önce Erdoğan’ı tek yenebilecek ismin Abdullah Gül olabileceğini dillendirdiğimiz için “Yetmez ama evetçi” diye bizlere durmadan saldıran cenaha bir çift sözüm var.
2002 yılına kadar “Eyvah şeriat geliyor, memleket bölünüyor” paranoyasını pompalayarak ve sırtlarını paşalara dayayarak memleketi yıllarca yağmalayan ‘laik’ siyasetçiler çok mu başarılıydı?
Henüz bunamadım. Yurt dışındaki Gülen okullarını övenler arasında rahmetli Bülent Ecevit yok muydu? İmam hatipleri komünizmin panzehiri diye teşvik eden Kenan Evren değil miydi? Bir de darbe sırasında yarım milyon kişiyi içeri tıkan, 51 kişiyi ipe dizen işkencecilerin hamiliğini yapanlar, yıllardır o tarikat benim o şeyh senin diyerek dini siyasete bulaştıranlar, Hizbullah’ı PKK’ya karşı palazlandıran kimlerdi peki?
Toplumun önemli bir kısmını teşkil eden muhafazakar dindarları ‘takunyalı’ diye aşağılayarak Kürtleri ‘bölücü terörist’ diye ezerek Türkiye’ye gerçek demokrasinin gelmesinin imkansız olduğu bariz. Bugünkü enkaz ise ilk başta eskilerden daha da açık gözlü daha da güç meraklısı olmak dışında pek farkları olmadığını kanıtlayan Erdoğancılar ve Gülenciler olmak üzere hepimizin eseri.
Buradan nasıl çıkarız meselesine gelince…
Abdullah Gül’ün olası adaylığınının Erdoğan tarafından ne denli tehlikeli göründüğünü bizzat Erdoğan’ın kendisi teyit etti; eğer doğruysa ki hala yalanlanmadı Gül’ü vazgeçirmek üzere Genelkurmay Başkanı Hulusi Akar’ı, yani Türkiye’nin en kıdemli askerini, ironiye bakınız, ayağına yollayarak.
Anketler şöyle diyormuş, böyle diyormuş geçiniz… Kemal Kılıçdaroğlu boşuna ‘Ekmeleddin vakası’ feryatlarını göğüsleyerek Gül’ü çatı adayı olarak değerlendirmedi.
Maalesef Gül kendisinden beklenen cesaretsizliği sergiledi. Böylece tarih sayfalarında ‘askeri vesayete meydan okuyarak Çankaya’ya çıkan, AB’nin ve Kürtlerle barışın kapılarını aralayan, Ermenistan’a ilk ayak basan, karşı mahalleyle kendi değerlerinden ödün vermeden sıcak ilişkiler kurabilen cumhurbaşkanı’ yerine Erdoğan’a ‘Dur’ diyemeyen Neville Chamberlainvari bir figür olarak anılacak. Bilemediğimiz haklı sebepleri vardır belki ama gerçekten hazin…
Bu durumda ikinci tura kalsa dahi Erdoğan’ın galibiyeti neredeyse banko gibi görünüyor. Daha şimdiden tanıdığım şehirli apolitik dostlarım tatillerini bölüp ikinci turda oy vermeyeceklerini söylüyor. ‘Bize ne, nasıl olsa bir şey değişmeyecek’ kolaycılığına çoktan sarıldılar. Meral Akşener’e haksızlık ediyor olabilirim ama kanaatimce bu algıyı tersine çevirebilecek tek ümit CHP’nin seçeceği adayda yatıyor. Çünkü eşitsiz ve şaibeli koşullar bir yana Akşener’in Kürtlerle dindar muhafazakarları ikna etmesi çok zor.
Kemal bey ideal adayı “Ekonomiden anlayan, kavgacı olmayan, devletin ağırbaşlılığını temsil eden ve bir başarı hikayesi olan biri” olarak tarif etti. CHP’de bu kriterlere uyan bir ‘Madam X’ var: eski KAGİDER başkanı ve CHP’de çeşitli görevlerde bulunan başarılı iş kadını Gülseren Onanç. Sermaye çevresi, Kürtler, mütedeyyinler, kadın hareketi, LBGT camiası… Her kesimle fevkalade sıcak ve medeni ilişkileri olan ve Eczacıbaşı’da üst düzey yöneticilik yapan Mardin asıllı Onanç yurt dışında da tanınan bir isim. Ama şu ana kadar adı hiç anılmadı.
Bu arada “Çatı adayı Selahattin Demirtaş olsaydı” demeden edemiyor insan ama malum engeller önyargılar yüzünden imkansız… Tedavüldeki isimlerden Yılmaz Büyükerşen (81 yaşında) ya da İlhan Kesici’nin (70 yaşında) Erdoğan’ın karşısında ne denli başarılı olabileceğinin hesabını size bırakıyorum.
Aldığım duyumlara göre iktidara karşı çıkışlarıyla son dönemde yıldızı parlayan 44 yaşındaki Manisa Milletvekili Özgür Özel’in de adaylığı CHP kulislerinde konuşuluyor. Siyasete atılmadan önce eczacılık sektöründe yükselen Özel, ilk Soma’daki işcilere sahip çıkarak sesini duyurdu. Şu an CHP grup başkan vekilliğini yürüten Özel, iyi derecede İngilizce ve Almanca biliyor.
Kimilerine göre ise Erdoğan’ın karşısına yepyeni bir isim koymak gerekiyor. Yani gerçek bir ‘Mösyo X.’ Önerilen adaylar arasında dünyada veri analizi üzerindeki en etkili isimler arasında sayılan akademisyen Selçuk Şirin var… Her halükarda enseyi karartmak için henüz erken.