Bir cemaat gitti, şimdi sırada başka cemaatler var. Hatalardan ders alınmadığı gibi ders almak gibi bir yaklaşıma da sahip olamadık şu son 20 yılda. Akılcılıkla değil “Ben istedim oldu”culukla bugünlere kadar geldik. Keyfi hevesler ve anlamsız önermeler, “Benim alanım uzay bilimleri” laflarıyla, paramız pul haline geldi. 80’li yılların, mizah dergilerinde karikatür olarak çizilen enflasyon canavarı, günümüzde artık iyice Game of Thrones’daki ejderha gibi 3 boyutlu ve gerçekçi bir halde evlerde, mutfaklarda, sokaklarda halkın üzerine fakirlik yağdırdı. 100 yılın son 20 yılında, artık 1 litre süt 21 lira oldu. O da en ucuzu, en kalitesizi. Gıda kodeksimiz zaten evlere şenlik.
Meyve sularının içinde meyve olmasına bile gerek yok ülkede. Dünyada fındığın merkezi olan ülkede, bir filo fındık kaç lira tahmin edin. Et deseniz, artık yemezseniz de olur. Ailelerde yeterince beslenemediği için güdük çocuklar büyüyor bu son yirmi yılda. Artık neredeyse temel dört işlemi bile zor yapıyor ilköğretimde gençler. Üniversitelerin kapısına kelepçe filan vurma gibi tuhaf hareketler gördük. Zaten halkın yarısı da sevilmiyor. Aynen bu sevgisizlikle bir 20 yıl daha devam edelim. 2053’te dünyanın en iyi 20 ekonomisi içindeyiz. Gittiği yere kadar.
